Ezan duası, namaz vakitlerini haber veren her vakit ezanının ardından okunması gereken bir duadır. Ezanın kelime anlamı; ilan etmek, bildirmek, beyan etmek, çağrı yapmaktır. Amacı ise Müslümanları farz olan namaza çağırmak, namaz vaktinin girdiğini haber etmektir. İlk ezanı sahabelerden Hz. Bilal okumuştur. Medine'ye hicret edilip Mescid-i Nebevî inşa edildikten sonra, tüm Müslümanları namaz vakti bir araya toplamak için böyle bir yol bulunmuştur. Yirmiye yakın sahabe rüyasında ezanın sözlerini görmüş ve Resul'e gelip durumu bildirmişlerdir. Peygamber Efendimiz de her namaz vakti girdiğinde ezan okunmasını emretmiştir. Kişi ezanı işittiği zaman tüm işlerine ara verip ezanı dinleyip akabinde ezan duasını okuması faziletli bir eylemdir. Ezan okunduğunda kişinin toparlanıp müezzinle birlikte ezanı tekrar etmesi sünnettir. Ezan sonrası yapılan duaların kabul olma oranı yüksek ve hikmetli olduğundan, ezan duasından sonra kişi, Allah'a niyazda bulunabilir. Tembellik yapmayıp ezan duasında sebat etmek af olmaya ve Peygamber'in şefaatine nail olmaya sebeptir. Arapçasını ezberleyemeyenler Peygamber'e salat ve selam getirerek Allah'a duada bulunabilirler. Aslolan o vakti dua ile tamamlayıp namaza geçmektir.

Ey şu tam davetin ve vakti gelen namazın Rabbi olan Allah'ım! Muhammed aleyhisselâma şefaat vesilesini ve üstünlüğünü ver ve onu kendisine vadettiğin (söz verdiğin) makam-ı mahmûd'a (ulaştır) eriştir.

"Kim okunan ezanı duyup dinledikten sonra: 'Ey şu eksiksiz davetin ve kılınacak namazın Rabbi olan Allah'ım! Muhammed'e vesileyi ve fazileti ver. Onu, kendisine vaadettiğin makam-ı mahmûda ulaştır,' diye dua ederse, kıyamet gününde o kimseye benim şefaatim vacip olur."

Ezanı duyduğunuzda müezzinin dediklerini siz de deyin. (Buhari, Ezan Bahsi)

Peygamber Efendimiz, müezzin "Hayya ale's-Salah" deyince, La havle ve la kuvvete illa billah (Güç ve kuvvet ancak Allah'ın ki vardır) buyururdu. (Buhari, Ezan Bahsi)